Granit Oluşumu ve Jeolojik Yapısı

Ancak; o zamanın teknolojisiyle mısırlıların çok sert yapılı graniti nasıl işledikleri ve devasa blokları nasıl naklettikleri hala gizemini korumaktadır. Granit kelimesi sırasıyla; iri taneli yapısına atıfta bulunan Latince "granum" sözcüğünden türetilerek İtalyanca tane, zerre ve tohum anlamına gelen "grono ve granito", burdan da türeyerek Fransızcaya "granite" olarak geçmiş olup, dilimize de granit olarak geçmiştir. Sertlik bakımından dünyadaki en güçlü doğal taş olarak kabul edilen Elmas'tan (10 Mohs) sonra gelir ve scale değeri 6-7 mohs arasında değişkenlik gösterir.

Urartu, Hitit, Roma ve Bizans dönemlerinde de sıklıkla kullanılan granit taşı, Osmanlı döneminde de değerli taşlardan sayılmış ve çok sayıda tarihi yapı ve eserde kullanılmıştır. Güney Hindistan'da Chola Hanedanı tarafından 11. yüzyılda tamamı granitten oluşmuş tapınak inşa edilmiştir. Çin seddinin yapımında da granit kullanıldığı bilinmektedir. Sultanahmet Hipodrom Meydanı'ndaki Bizans döneminden kalma (Obelisk) Dikilitaş'ta Mısır Aswan graniti kullanılmıştır. Yine bizans dönemine ait Yerebatan Sarnıcı'nda taşıyıcı sütun olarak çok sayıda Kestanbol graniti kullanılmıştır. Roma döneminde işletilen maden ocaklarından çıkarılan granitler, sertliği, ihtişamlı görünümü ve neme dayanıklılığıyla bilinen Osmanlı mimarisinde de kendine yer bularak; saray, cami, medrese ve külliye gibi yapılarda sıkça kullanılmıştır. Bu eserlere örnek olarak; Topkapı Sarayı, Ayasofya Camii, Dolmabahçe Sarayı, Beyazıt Camii, Çemberlitaş, Süleymaniye Camii verilebilir.

Transformist görüşe göre; Granitlerin mağma olmaksızın meydana geldiği ve tortul kültelerin çoğunlukla katı halde başkalaşım (metamorfizma) geçirmesi sonucu ortaya çıktığı yönündedir. Mağmatik teoriye göre de; transformist teoriye zıt olarak granitin ana sıvı ya da sıvı kristalin kristalleşmesi sonucu meydana geldiği iddia edilir.

Granit mineral bakımından oldukça zengin bileşenlere sahip bir kayaçtır. Bütün granit türlerinin ana bileşenlerinde kuvars (kuartz) ve feldispat bulunurken, ek bileşen olarak; mikalar, amfiboller, hornblend, piroksen ve ikinci gruba giren turmalin, apatit, zirkon, grena, manyetit gibi mineraller de bulunabilir. QAPF adı verilen plütonik kayaç diyagramı bileşenlerin yüzdelik oranlarına göre sınıflara ayırır. Mineroloji bakımından da temel olarak 7 sınıfa ayrılır.

Gerçek granit (modern petrolojik konvansiyona göre) hem plajiyoklaz hem de alkali fedispatlar içerir. Hacimce %20-60 arasında kuvars içerir ve toplam feldispatın %35-90'ı alkali feldispattan oluşur. %90'ın üzerinde alkali feldispat içeren ve granitoid veya plajiyoklaz içermeyen ya da az bulunan kayaçlara alkali feldispat granit adı verilir. Kuvarsca fakir ve yoksun granitik kayaçlar siyenit veya monzonit olarak sınıflandırılır. %10 veya daha az ortoklas içeren granitod kayalar tonalit ismiyle adlandırılır. Granit kaya içeriğinde muskovit ve biyotit mikalar bulunuyorsa; ikili granit veya iki mika granit denir. %60'dan fazla kuvars içeren veya neredeyse tamamı kuvarstan oluşan granitoid kayaya kuvarsolit adı verilir. Jeololik olarak birbirinden farklı fiziksel ve kimyasal özelliklere sahip kayaçlar, endüstriyel tanımlamaya göre Granit adı altında toplanırlar.

Granitin Fiziksel Ve Kimyasal Özellikleri

Granit genel olarak zayıf birincil geçirgenliğe, ancak çatlaklar ve kırıklar varsa güçlü ikincil geçirgenliğe sahiptir. Bileşiminde; potasyum feldispat, mika, plajiyoklas feldispat ve kuvars; farklı miktarlarda muskovit, biyotit ve hornblend tipi amfiboller bulunabilir.

Granite genel olarak bakıldığında; bileşiminde ortalama %35 kuvars, %45 potasyumlu feldspatlar ve mika (biyotit) mineralleri bulunur. Bu minerallerin dışında; zirkon, apatit ve sfen gibi ikincil ek mineralleri bulunabilir ve tali mineraller eser miktarda (milyonda yaklaşık 10-20 parça (ppm)) uranyum içerebilir. Toryum ise tüm granit çeşitlerinde bulunur.

Granitin Genel Özellikleri

Granit doğal taşların içinde hem endüstriyel hem de ticari değeri yüksek bir yere sahiptir. Graniti değerli kılan ise; bulunduğu alana estetik görünüm sağlaması ve kullanımı sırasında fiziksel yapısının verdiği avantajlardır.